Vorige week zat ik bij een uitvaartdienst van een voormalige buurman. Hij was een echt mensen mens, kenmerkend was zijn olijke oogopslag. Als er sneeuw lag schoven we samen de stoepen schoon.

Mijn buurman was een gelovig man. Ik zelf niet. Door negatieve ervaringen in mijn jeugd blijf ik verre van een geloof. Mijn buurman en ik respecteerden elkanders standpunten in deze.

Bij zijn uitvaart was de kerk goed gevuld. Alle dames droegen hoeden en waren gerokt. De psalmen werden langzaam gezongen.

De overdenkingen en preek van de dominee gingen voornamelijk over God. Ik merkte bij mezelf dat ik geïrriteerd werd hierover. Maar ik zit hier niet voor mijzelf, ik zit hier uit respect voor mijn buurman bedacht ik me.

Ik besloot echt te gaan luisteren naar wat de dominee vertelde. Zonder oordeel. Toen ik dit deed veranderde mijn irritatie in begrip. Ik luisterde van uit respect en begreep hierdoor wat het geloof voor deze gemeenschap inhield en betekende.
Goed luisteren doe je vanuit respect en oordeelvrij. Maar dit vergt wel veel oefening.

Wil je hier meer over weten, neem contact met me op en ik vertel er graag meer over.